دیپلماسی فرهنگی هند: تجلیل از پلورالیسم در جهان جهانی شده
نویسنده: پارامجیت ساهای

این کتاب دریچه ای به دیپلماسی فرهنگی هند است که در پس زمینه اخلاقیات آن «واسودایوا کوتومباکام»  (جهان یک خانواده است) قرار داشته و به "ایده هند" که از طریق پذیرش تنوع و تجلیل از کثرت گرایی متجلی می شود متمرکز است.
این کتاب در ۱۵ فصل و در ۸ بخش، تصویری جامع از مفهوم دیپلماسی فرهنگی ارائه می‌کند. رابطه آن با دیپلماسی عمومی و قدرت نرم؛ جایگاه آن در معماری دیپلماتیک و مرکزیت رو به رشد آن. 
نویسنده همچنین یک مطالعه عمیق در مورد ریشه ها و تکامل دیپلماسی فرهنگی هند در طول سال ها ارائه داده و نقش وزارتخانه های فرهنگ و امور خارجه و شورای روابط فرهنگی هند (ICCR) را بررسی می کند. ابزارهای مختلفی مانند موافقت نامه های فرهنگی، جشنواره های هند، مراکز فرهنگی و کرسی های مطالعات هندی که توسط هند مورد استفاده قرار می گیرد را برای دستیابی به اهداف خود مورد پژوهش قرار می دهد. نقش آموزش، رسانه و دیاسپورا نیز به عنوان پل سازان ارزیابی می گردد. بحث دیگری که در این کتاب به آن توجه شده است، مراکز فرهنگی جهانی مانند موسسه اسمیتسونیان  در واشنگتن دی سی و کار دیپلماسی فرهنگی در سطح مردمی در چندیگار  و شیکاگو است.
دو فصل از کتاب به عملکرد دیپلماسی فرهنگی در نمایندگی‌های دیپلماتیک هند و نمایندگی‌های دیپلماتیک خارجی در هند می‌پردازد. این یک بعد عملی و کاربردی به چارچوب مفهومی، همانطور که توسط دست اندرکاران دیپلماسی دیده می شود، می افزاید.
فصل آخر یک نمای کلی از واقعیت موجود ارائه می دهد. بخشی در مورد «راه پیش رو» تعدادی توصیه عملی را در پنج گروه ارائه می‌کند تا دیپلماسی فرهنگی را به سطح بالاتری برساند. در نهایت، مجموعه ای از مسائل و نکات مرتبط را برای بررسی توسط نظریه پردازان و دست اندرکاران دیپلماسی فرهنگی مطرح می کند. این کتاب به عنوان یک مرجع مفید برای مطالعات بیشتر در حوزه هند است، زیرا خلاء موجود در ادبیات دیپلماسی فرهنگی این کشور را پر می کند.
کتاب در سال ۲۰۱۹ توسط انتشارات ویج بوکس هند در ۵۹۴ صفحه منتشر شده است.

درباره نویسنده
سفیر پارامجیت (پامی) ساهای در سرویس خارجی هند (۱۹۶۳ - ۲۰۰۰) مشغول به کار بود. وی در طول ۳۷ سال خدمت دیپلماتیک به پایتخت های مختلف جهان مانند مسکو، واشنگتن دی سی، سنگاپور، لوزاکا، لیلونگوه، عدن، استکهلم و کوالالامپور اعزام شد. او به عنوان وزیر (بازرگانی) و مدیر کل، تجهیزات در واشنگتن دی سی (۱۹۸۴-۱۹۸۷) و معاون رئیس هیئت در مسکو (۱۹۹۱-۱۹۹۲) خدمت کرد. او در برقراری روابط دیپلماتیک هند با کشورهای تازه استقلال یافته پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مشارکت داشت. وی در حال حاضر به طور آکادمیک درگیر مطالعه روابط بین‌الملل است. در بنیاد Diplo در مالتا تدریس می کند و به عنوان مشاور مرکز تحقیقات در توسعه روستایی و صنعتی (CRRID)، چاندیگار، ارتباط بین مردم و ملت ها را تحت عنوان "دیپلماسی خط دو" ترویج می کند.

Source: https://www.amazon.com/Indian-Cultural-Diplomacy-Celebrating-Globalised/dp/9388161076